اقامتگاه برین، رابط طبیعت و معماری اقامتگاه موقت برین، جهت استفاده اسکی بار منطقه شمشک تهرانزان د توسط استودیو معماری ایرانی "رارا" طراحی شده است. آرشیتکت های این پروژه، عباس ریاحی فرد و فریناز رضوی نیکو می باشند. |
اقامتگاه موقت برین، جهت استفاده اسکی بازان در منطقه شمشک تهران توسط استودیو معماری ایرانی "رارا" طراحی شده است. آرشیتکت های این پروژه، عباس ریاحی فرد و فریناز رضوی نیکو می باشند.
زیر بنای کل این اقامتگاه 60 متر مربع می باشد. گروه معماری رارا در پاییز سال 2008 کار طراحی داخلی این اقامتگاه را آغاز کرده است. محل این پروژه در شمشک، دومین منطقه اسکی در ایران پس از دیزین در نظر گرفته شد.
معماران این پروژه با توجه به طبیعت چشمگیر منطقه شمشک، تصمیم گرفتند که رابطی بین طبیعت و معماری خلق کنند. هدف از طراحی این اقامتگاه، استفاده از ایده های جدید و با هدف نمایش ارتباط معماری و طبیعت و پرهیز از هرگونه تکرار کورکورانه از مدل های بومی و یا کپی کردن سبک های وارداتی در نظر گرفته شد.
معماران این پروژه قصد داشتند تا محصولی منطقی، با استفاده از فرآیند طراحی معماری آزاد و انعطاف پذیر خلق کنند که این محصول می بایست پاسخی به نیروهای طبیعی اطراف خود باشد. با توجه به وجود پوشش سفید برف در مناظر منطقه، رنگ سفید برای اقامتگاه انتخاب شد. بدنه داخلی نیز با الگوبرداری از خطوط مایع کوه و برف های لایه لایه، طراحی شد.
ایده اولیه تعیین شکل این پناهگاه از پناهگاه های ساخته شده توسط ساکنان بومی قطب شمال الگوبرداری شده بود، اما با این تفاوت که به جای استفاده از بلوک های یحی بر روی یکدیگر، از لایه های توپوگرافی استفاده شده است. در نهایت، استفاده از اشیاء طبیعی و اشیاء ساخته شده توسط بشر و تلفیق این دو با یکدیگر، منبع الهام بخش برای رسیدن به فرم نهایی بود. در این طرح، تمامی نیاز های پروژه در بدنه اصلی تعریف شده است و فضای داخلی نمایانگر خلوص و صداقت و یکرنگی و دقیقا شبیه رفتار برف در پوشاندن زمین و تبدیل تمامی رنگ ها به رنگ سفید، می باشد.
زیر بنای کل این اقامتگاه 60 متر مربع می باشد. گروه معماری رارا در پاییز سال 2008 کار طراحی داخلی این اقامتگاه را آغاز کرده است. محل این پروژه در شمشک، دومین منطقه اسکی در ایران پس از دیزین در نظر گرفته شد.
معماران این پروژه با توجه به طبیعت چشمگیر منطقه شمشک، تصمیم گرفتند که رابطی بین طبیعت و معماری خلق کنند. هدف از طراحی این اقامتگاه، استفاده از ایده های جدید و با هدف نمایش ارتباط معماری و طبیعت و پرهیز از هرگونه تکرار کورکورانه از مدل های بومی و یا کپی کردن سبک های وارداتی در نظر گرفته شد.
معماران این پروژه قصد داشتند تا محصولی منطقی، با استفاده از فرآیند طراحی معماری آزاد و انعطاف پذیر خلق کنند که این محصول می بایست پاسخی به نیروهای طبیعی اطراف خود باشد. با توجه به وجود پوشش سفید برف در مناظر منطقه، رنگ سفید برای اقامتگاه انتخاب شد. بدنه داخلی نیز با الگوبرداری از خطوط مایع کوه و برف های لایه لایه، طراحی شد.
ایده اولیه تعیین شکل این پناهگاه از پناهگاه های ساخته شده توسط ساکنان بومی قطب شمال الگوبرداری شده بود، اما با این تفاوت که به جای استفاده از بلوک های یحی بر روی یکدیگر، از لایه های توپوگرافی استفاده شده است. در نهایت، استفاده از اشیاء طبیعی و اشیاء ساخته شده توسط بشر و تلفیق این دو با یکدیگر، منبع الهام بخش برای رسیدن به فرم نهایی بود. در این طرح، تمامی نیاز های پروژه در بدنه اصلی تعریف شده است و فضای داخلی نمایانگر خلوص و صداقت و یکرنگی و دقیقا شبیه رفتار برف در پوشاندن زمین و تبدیل تمامی رنگ ها به رنگ سفید، می باشد.
Image Manager | |||||||||